เทคนิคการวาดภาพ สาระสำคัญของกระบวนการสร้างสรรค์ของเด็กคืออะไร

เทคนิคการวาดภาพ หากเราต้องการให้เด็กใช้กระบวนการวาดภาพ เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการแสดงออกและค้นพบตนเอง เราไม่ควรสอนเทคนิคแก่พวกเขา ตรงกันข้ามเราต้องหย่าขาดจากมัน ยิ่งเทคนิคการวาดภาพมีระดับต่ำเท่าไร ลูกของคุณก็ยิ่งใช้สัญชาตญาณมากขึ้นเท่านั้น เทคนิคบล็อกสัญชาตญาณ

ในฐานะพ่อแม่ เราต้องกำจัดความรู้ และทักษะที่ไม่จำเป็นของลูกๆ ออกไป เพื่อให้ความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขาสามารถโลดแล่นได้อย่างอิสระ และสยายปีกอันยิ่งใหญ่ เมื่อเด็กเริ่มวาดภาพ ควรปล่อยให้เด็กทำตามสัญชาตญาณ ปราศจากกฎเกณฑ์ พวกเขาจะสามารถเรียนรู้ที่จะวาดด้วยความรู้สึกภายใน และแสดงความเป็นเอกลักษณ์ของพวกเขา

เมื่อถึงจุดหนึ่งจำเป็นต้องใช้เทคนิคพิเศษ ก็จะพัฒนาอย่างเป็นธรรมชาติ เด็กประดิษฐ์หรือค้นพบด้วยตนเอง สิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจว่า งานฝีมือของเด็กพัฒนาผ่านความต้องการที่ซับซ้อนของประสาทสัมผัส ไม่ใช่จากแนวคิดเกี่ยวกับสุนทรียศาสตร์ ไม่ว่าเด็กๆจะวาดอะไรก็ตาม พวกเขาทำด้วยความตั้งใจจริง ภาพวาดของพวกเขาสะท้อนถึงความถูกต้อง และความงดงามของความบริสุทธิ์และความไร้เดียงสาของพวกเขา

เด็กแต่ละคนรู้สึกและรับรู้โลกนี้ด้วยวิธีที่ไม่เหมือนใคร นอกจากร่างกายและจิตใจแล้ว การรับรู้ยังเติบโตและพัฒนา หากเด็กๆ วาดอย่างอิสระเป็นธรรมชาติ เราคงรู้สึกทึ่งกับวิวัฒนาการของการรับรู้โลกของพวกเขา ตัวอย่างเช่น การแสดงออกทางสายตาของพวกเขาต่อความรู้สึกของร่างกายมนุษย์นั้น เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา แน่นอนว่า เด็กจะไม่ถูกขอให้ลอกเลียนหรือรักษาสัดส่วนที่แน่นอน

ดังนั้น ในช่วงเวลาหลายปี หลักการของการวาดภาพศีรษะมนุษย์จึงพัฒนาขึ้นโดยธรรมชาติ โดยพัฒนาจากขนาดใหญ่มาก ซึ่งเกินขนาดของร่างกาย ไปสู่ขนาดที่ค่อนข้างเล็ก ในประมาณสัดส่วนมาตรฐาน ภาพของส่วนอื่นๆ ของร่างกายก็มีวิวัฒนาการเช่นกัน ตัวอย่างเช่น นิ้วจะวาดเป็นเส้นยาวออกมาจากวงกลมก่อน หลังจากผ่านไป 2 ถึง 3 ปี เส้นจะค่อยๆ เล็กลงและเริ่มคล้ายกับนิ้วมือจริงๆ

เป็นสิ่งสำคัญมากที่จะส่งเสริมให้เด็กๆ เกิดขึ้นเอง และลืมเกี่ยวกับผลลัพธ์ เพื่อให้พวกเขาสามารถแสดงความแตกต่าง และการเปลี่ยนแปลงในการรับรู้ของโลกได้อย่างอิสระ ซึ่งในความเป็นจริงแล้วพวกเขาไม่รู้เลย การรับรู้ของเด็กเกี่ยวกับโลกแห่งวัตถุ และพื้นที่โดยรอบก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เด็กๆรับรู้พื้นที่ด้วยวิธีพิเศษ

ประการแรก เมื่อไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างโลกกับวัตถุ เด็กวัยหัดเดินมักจะวาดวัตถุและผู้คนที่ลอยอยู่ในอวกาศ ในขณะนี้ พื้นดินปรากฏเป็นเพียงเส้นสีน้ำตาลหรือดำบางๆ หรือใบหญ้า แต่ภายหลังกลายเป็นดินและหญ้าหนาทึบ ท้องฟ้ามักจะเริ่มด้วยเส้นสีน้ำเงินและขยายออกอย่างช้าๆ หากปล่อยให้เด็กวาดตามสัญชาตญาณ กระบวนการที่น่าอัศจรรย์จะเกิดขึ้น

การวาดเส้น 2 เส้น เส้นหนึ่งบนท้องฟ้าและอีกเส้นหนึ่งบนพื้นดิน ค่อยๆ ขยายและเคลื่อนที่เข้าหากัน เติมพื้นที่ว่างอย่างช้าๆ หลังจากไม่กี่เดือนของกระบวนการที่เกิดขึ้นเอง พื้นที่จะได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่ในที่สุด ช่วงเวลาสุดท้าย เมื่อสีครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดของแผ่นงาน น่าทึ่งและพิเศษ การเฝ้าดูปรากฏการณ์ที่ไม่เหมือนใครนี้เป็นสิ่งที่น่าประทับใจเสมอ

เพราะในตัวเอง เด็กๆ ในช่วงเวลาดังกล่าวจะมาถึงจุดเริ่มต้นใหม่ที่ไม่มีทางหวนกลับ สำหรับเด็ก นี่คือช่วงเวลาแห่งการเริ่มต้น เป็นเวทีอันล้ำค่าในการพิชิตอวกาศภายใน เหตุการณ์นี้ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ หากพวกเขาได้รับการสอนมุมมอง และหากพวกเขาแสดงพื้นที่ในภาพวาดด้วยความช่วยเหลือของกฎและ เทคนิคการวาดภาพ เด็กไม่เคยถอยหลังในวิวัฒนาการของพวกเขา พวกเขาเดินหน้าต่อไป พวกเขาเพียงแค่ต้องอนุญาต

บ่อยครั้งที่การสอนเทคนิคการวาดภาพ ทักษะ 3 มิติ ฯลฯ เหนือสิ่งอื่นใด อาจทำให้เด็กๆ หนักใจและน่าเบื่อหน่ายได้ เป็นผลให้เด็กสามารถวาดเก้าอี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบสังเกตรูปร่าง และสัดส่วนทั้งหมด แต่เก้าอี้ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการวาดเลย เด็กถูกบังคับและทำให้เขาหมดกำลังใจที่จะวาดต่อไป ท้ายที่สุด หากเราไม่แตะต้องสายสร้างสรรค์ของเด็กๆ เราจะเรียกร้องให้พวกเขารักกระบวนการนี้ได้อย่างไร

การศึกษาเกี่ยวกับเทคโนโลยี มักจะทำให้เด็กไม่สนใจและทำให้เขาคิดว่า ความคิดสร้างสรรค์เป็นงานที่ไร้ค่า เด็กได้รับความรู้สึกของมุมมองโดยธรรมชาติ เด็กๆ ปล่อยให้ความคิดสร้างสรรค์ของตัวเองค่อยๆ มาถึงเมื่อเวลาผ่านไป การวาดภาพในมุมมองจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของสัญชาตญาณตามธรรมชาติ ไม่ใช่ประเภทจิต และเป็นผลให้ภาพวาดมีชีวิต

ไม่ใช่ความตึงเครียดของคนที่พยายามวาดอย่างเชี่ยวชาญ ความพยายามที่จะวาดอย่างถูกต้อง มักจะจบลงด้วยภาพวาดที่ดูเหมือนการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ วิวัฒนาการของภาพวาดของเด็กๆ นั้นช่างเหลือเชื่อ ยกตัวอย่างเช่นตาราง เมื่อเด็กเล็กวาดโต๊ะ พวกเขาวาดขาโต๊ะที่ลอยอยู่ในอากาศก่อน จากนั้นเป็นเวลาหลายเดือนถึงหลายปี ขาโต๊ะจะค่อยๆ ลดต่ำลงจนวันหนึ่งขาโต๊ะจะยึดกับพื้นได้อย่างมั่นคง

นอกจากนี้ ยังพิสูจน์ได้ว่าเหตุใดเด็กๆ จึงไม่ต้องการเทคนิคหากพวกเขาได้รับอนุญาตให้วาดสิ่งที่พวกเขารู้สึก หากเด็กๆ ต้องการสัมผัสกับความมหัศจรรย์ของความคิดสร้างสรรค์ พวกเขาจำเป็นต้องสำรวจโลกของตัวเอง และสร้างตามการรับรู้ตามธรรมชาติโดยสัญชาตญาณ เมื่อเราบังคับให้พวกเขาวาดด้วยสัดส่วนและมุมมองที่ถูกต้อง พวกเขาพลาดโอกาสครั้งใหญ่

พวกเขาระงับสัญชาตญาณและเติบโตขึ้นโดยปราศจากความคิดสร้างสรรค์ ไม่ต้องกังวลกับภาพในภาพวาดของเด็กๆ กระบวนการสร้างสรรค์เป็นกระบวนการของการสำรวจและอยู่กับเด็กตลอดไป กระบวนการนี้ มีความเฉลียวฉลาดภายในที่คอยชี้แนะ และชี้นำเด็กน้อยเมื่อพวกเขาเติบโต พัฒนา และเป็นผู้ใหญ่

อ่านต่อได้ที่ >> อุปกรณ์ การศึกษาการปรับแต่งอุปกรณ์ทำความเย็นและความร้อน