วินิจฉัย เกณฑ์การวินิจฉัยกลุ่มอาการวิตกกังวลภายหลังตอนกลางวัน ต้องระบุอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือทั้งสองอย่าง ต่อไปนี้ ความรู้สึกอิ่มเอิบกระวนกระวายใจหลังรับประทานอาหาร ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากรับประทานอาหารในปริมาณปกติ อย่างน้อยหลายครั้งต่อสัปดาห์ ความอิ่มอย่างรวดเร็ว ความอิ่ม ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะกินอาหารในปริมาณปกติจนหมด อย่างน้อยหลายครั้งต่อสัปดาห์ ต้องสังเกตอาการที่เหมาะสมเป็นเวลาอย่างน้อย 3 เดือนที่ผ่านมา
โดยเริ่มมีอาการอย่างน้อย 6 เดือนก่อนการ วินิจฉัย เกณฑ์การยืนยัน อาจมีอาการท้องอืดในช่องท้องส่วนบน หรือคลื่นไส้หลังรับประทานอาหาร หรือเรอมากเกินไป อาจมีอาการปวดบริเวณลิ้นปี่ร่วมด้วย เกณฑ์การวินิจฉัยกลุ่มอาการปวดท้องน้อย จะต้องมีอาการทั้งหมดดังต่อไปนี้ วดหรือแสบร้อน เฉพาะที่ลิ้นปี่ อย่างน้อยระดับปานกลาง โดยมีความถี่อย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง ปวดเป็นระยะ ไม่มีอาการปวดทั่วไปหรือเฉพาะที่ส่วนอื่นของช่องท้องหรือทรวงอก
อาการไม่ดีขึ้นหลังถ่ายอุจจาระหรือถ่ายเหลว ไม่ผ่านเกณฑ์สำหรับความผิดปกติของถุงน้ำดีและหูรูดของ ออดดี้ ต้องสังเกตอาการที่เหมาะสมเป็นเวลาอย่างน้อย 3 เดือนที่ผ่านมาโดยเริ่มมีอาการอย่างน้อย 6 เดือนก่อนการวินิจฉัย เกณฑ์การยืนยันอาจมีอาการปวดแสบร้อน แต่ไม่มีส่วนประกอบของไขสันหลัง อาการปวดมักจะปรากฏขึ้นหรือในทางกลับกัน จะลดลงหลังจากรับประทานอาหาร แต่ก็สามารถเกิดขึ้นในขณะท้องว่างได้เช่นกัน
มีบทบาทสำคัญในการวินิจฉัยแยกโรคโดยการระบุอาการวิตกกังวลซึ่งรวมถึงกลืนลำบาก ไข้ การสูญเสียน้ำหนักที่ไม่มีแรงจูงใจ การมีเลือดในอุจจาระ เม็ดเลือดขาวเพิ่ม อัตราการตกตะกอนของเม็ดเลือดแดง โรคโลหิตจาง การตรวจหาอาการเหล่านี้อย่างน้อยหนึ่งอาการไม่รวมการวินิจฉัยอาการอาหารไม่ย่อยจากการทำงาน ในกรณีเช่นนี้ การตรวจร่างกายผู้ป่วยอย่างละเอียดเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจหาโรคที่รุนแรงขึ้นในตัวเขา
การวิจัยด้วยเครื่องมือและห้องปฏิบัติการ FEGDS ช่วยให้คุณแยกพยาธิสภาพอินทรีย์ของระบบทางเดินอาหารส่วนบน GERD แผลในกระเพาะอาหารหรือลำไส้เล็กส่วนต้น มะเร็งกระเพาะอาหาร อัลตราซาวนด์ของโซนตับและท่อน้ำดีสามารถตรวจพบโรคถุงน้ำดี ตับอ่อนอักเสบเรื้อรังซินติกราฟี เป็นมาตรฐานทองคำ สำหรับกำหนดอัตราการล้างข้อมูลในกระเพาะอาหาร การถ่ายภาพด้วยไฟฟ้าขึ้นอยู่กับการบันทึกกิจกรรมทางไฟฟ้าของกระเพาะอาหาร
สะท้อนการหดตัวของผนัง โดยใช้ขั้วไฟฟ้าที่วางไว้ในบริเวณส่วนปลายของกระเพาะอาหาร โดยปกติความถี่ของการหดตัวของกระเพาะอาหารจะอยู่ที่ประมาณ 3 คลื่นต่อนาที การตรวจการเคลื่อนไหวทางเดินอาหาร ระบบทางเดินอาหารด้วยความช่วยเหลือของเซ็นเซอร์ขนาดเล็กที่นำเข้าไปในโพรงของโรคระบาด ของกระเพาะอาหารและลำไส้เล็กส่วนต้น ช่วยให้คุณประเมินการเปลี่ยนแปลงของความดันระหว่างการหดตัวของผนังกระเพาะอาหาร
การตรวจเอกซ์เรย์เผยให้เห็นการตีบหรือการขยายตัวของส่วนต่างๆ ของระบบทางเดินอาหาร การระบายน้ำในกระเพาะอาหารที่ล่าช้า และไม่รวมธรรมชาติตามธรรมชาติของโรค การตรวจเลือดทางชีวเคมี การตรวจเลือดจากอุจจาระ การรักษามีความซับซ้อนและรวมถึงมาตรการต่างๆ เพื่อทำให้วิถีชีวิตระบบการปกครอง และธรรมชาติของโภชนาการเป็นปกติ การบำบัดด้วยยา และหากจำเป็น วิธีการทางจิตอายุรเวท หากเป็นไปได้
ให้ขจัดภาวะเกินพิกัดทางร่างกายและอารมณ์ที่ส่งผลเสียต่อการเคลื่อนไหวของระบบทางเดินอาหาร การหยุดกินเป็นเวลานาน การใช้อาหารที่มีไขมันและรสเผ็ด สารกันบูด ผักดอง เนื้อรมควัน กาแฟ งดสูบบุหรี่ ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และเครื่องดื่มอัดลม การรักษาทางการแพทย์ ด้วยอาการปวดท้อง, ยาลดกรดและยาต้านการหลั่ง ในกลุ่มอาการทุกข์ภายหลังตอนกลางวัน มีการใช้ โปรจลนศาสตร์ ดอมเพอริโดน, เมโทโคลพราไมด์ เมื่อพิจารณาว่าการ กำจัดเชื้อแบคทีเรีย
ในกระเพาะอาหารสามารถชักนำให้ผู้ป่วยหายได้อย่างต่อเนื่องในสัดส่วนเล็กน้อยเท่านั้น จึงควรหารือถึงประโยชน์และความเสี่ยงของการรักษาดังกล่าวกับผู้ป่วยก่อนที่จะดำเนินการ ในกรณีของปฏิกิริยาซึมเศร้าหรือภาวะ ไฮโปคอนเดรีย จำเป็นต้องมีการบำบัดทางจิตอย่างมีเหตุผล จึงเป็นไปได้ที่จะกำหนดยาต้านอาการซึมเศร้า เซลิแอก โรค ช่องท้อง โรคลำไส้ ที่ไวต่อกลูเตน มีลักษณะเฉพาะคือการดูดซึมผิดปกติ
เนื่องจากการอักเสบที่ภูมิคุ้มกันทำลายเยื่อบุลำไส้เล็กซึ่งกระตุ้นโดยการบริโภคอาหารที่มีกลูเตนข้าวสาลีหรือโปรตีนจากข้าวไรย์หรือข้าวบาร์เลย์ที่เกี่ยวข้องโดยบุคคลที่มีความบกพร่องทางพันธุกรรมต่อโรค ระบาดวิทยาโรคนี้เกิดขึ้นได้ทุกวัย อุบัติการณ์คือ 1100 ถึง 1300 โรค ช่องท้อง พัฒนาใน 10 เปอร์เซ็นต์ ของญาติลำดับที่ 1 และใน 70 เปอร์เซ็นต์ ของฝาแฝดที่เหมือนกัน สาเหตุและการเกิดโรคมีการพิสูจน์ความโน้มเอียงทางพันธุกรรมต่อโรคช่องท้อง
ในผู้ป่วย 97 เปอร์เซ็นต์ หรือมากกว่าที่เป็นโรคช่องท้อง ตรวจพบแอนติเจนเม็ดโลหิตขาวของมนุษย์ DQ2 และแอนติเจนเม็ดโลหิตขาวของมนุษย์ DQ8 การพัฒนาอาการของโรคขึ้นอยู่กับการบริโภคกลูเตนกับอาหาร อาหารที่ปราศจากกลูเตนนำไปสู่การปรับปรุงทางคลินิก การละเมิดอาหารจะนำไปสู่การกำเริบของโรค ช่องท้อง โดยมีอาการทางคลินิกและทางสัณฐานวิทยาทั้งหมด การแตกแยกโดยเอนไซม์ของกระเพาะอาหารและตับอ่อนของส่วนประกอบที่ละลาย
ในแอลกอฮอล์ของกลูเตน อะกลิดิน ทำให้เกิดการก่อตัวของโปรตีนที่เสถียรซึ่งประกอบด้วยกรดอะมิโน 33 ชนิดที่ตกค้างและมีฤทธิ์ในการกระตุ้นภูมิคุ้มกัน โปรตีนนี้ทนทานต่อเอนไซม์เส้นขอบของแปรง ซึ่งช่วยให้แน่ใจว่าการดูดซึมของโปรตีนจะไม่เปลี่ยนแปลง เนื้อเยื่อทรานส์กลูตามิเนสจะกำจัดโปรตีนเอพิโทป ในกรณีนี้ กลูตามีนที่มีประจุบวกจะเปลี่ยนเป็นกลูตาเมตที่มีประจุลบ ซึ่งช่วยให้โปรตีนที่ปนเปื้อนสัมผัสกับโครงสร้างที่มีประจุบวกของโพรง
โมเลกุล แอนติเจนเม็ดโลหิตขาวของมนุษย์ DQ2 หรือแอนติเจนเม็ดโลหิตขาวของมนุษย์ DQ8,CD4+ ทีลิมโฟไซต์ รู้จักเอพิโทปที่ปนเปื้อนซึ่งทำให้เกิดการผลิตไซโตไคน์เพิ่มขึ้นซึ่งกระตุ้นความเสียหายของภูมิคุ้มกันพร้อมกับการพัฒนาของการฝ่อของเยื่อเมือกในลำไส้เล็กพร้อมกับการสั้นลงของวิลลี่ และการยืดตัวของ ร่อง อย่างมีนัยสำคัญ การแทรกซึมของ ลามิน่า โพรเพีย มากมายโดย CB4+ ทีลิมโฟไซต์s และเยื่อบุผิวของ CB8+ ทีลิมโฟไซต์ ในห้องใต้ดิน
การสร้างเซลล์ใหม่จะถูกเร่งขึ้น เป็นผลให้เอนเทอโรไซต์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะปรากฏขึ้นบนพื้นผิวของวิลลี่ ซึ่งไม่สามารถทำหน้าที่เฉพาะในการดูดซึมและการย่อยเยื่อหุ้มเซลล์ได้ การลดลงของพื้นผิวการดูดซึมของลำไส้เนื่องจากการฝ่อของ วิลลี่ และการเปลี่ยนเอนเทอโรไซต์ ที่เป็นผู้ใหญ่ด้วยความแตกต่างที่ไม่ดีทำให้เกิดการละเมิดการดูดซึม กลไกที่เป็นไปได้อีกประการหนึ่งที่น่าจะจำเป็นสำหรับการพัฒนาของอาการทั้งทางลำไส้และทางระบบของโรคช่องท้อง คือการผลิต ออโต้แอนติบอดี ต่อ ทรานส์กลูตามิเนส ของเนื้อเยื่อ
อ่านต่อได้ที่ >> ความสุข การอธิบายเกี่ยวกับนิสัยของคนที่มีความสุข
